Γενικά για τα σχεδια εφαρμογής

Όλες οι μελέτες ενός κτιρίου, αρχιτεκτονική, στατική, μηχανολογική, έχουν τρία στάδια, την προμελέτη, την οριστική μελέτη και τη μελέτη εφαρμογής. Στο στάδιο της προμελέτης εκτιμώνται όλες οι παράμετροι του κτιρίου και η επιρροή τους, τόσο από νομοθετικής, όσο και από πρακτικής πλευράς και καταλήγει σε μία λύση. Η οριστική μελέτη αποτυπώνει την όλη σύλληψη του κτιρίου, επιλύει όλα τα θέματα της λύσης που έχει προκριθεί και καθορίζει τη γεωμετρία και τον τρόπο κατασκευής. Η μελέτη εφαρμογής περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τον τρόπο κατασκευής του κτιρίου και δίνει όλες τις αναγκαίες τεχνικές πληροφορίες για την πραγματοποίησή της.

Όλα τα στάδια, κάθε επιμέρους μελέτης, αποτυπώνονται σε σχέδια, που στην προμελέτη είναι μορφής σκαριφήματος, στην οριστική μελέτη ακριβή και στη μελέτη εφαρμογής αναλυτικά.

Για την ορθή και οικονομική ανέγερση ενός κτιρίου, η μελέτη εφαρμογής είναι απαραίτητη και στις τρεις κατηγορίες μελετών: αρχιτεκτονική, σκελετού, εγκαταστάσεων.

Στην περίπτωση του σκελετού αντισεισμικού κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα, η ανάγκη της μελέτης εφαρμογής είναι εξαιρετικά σύνθετη και κρίσιμη για την ασφάλεια του κτιρίου. Η πολυπλοκότητα της μελέτης εφαρμογής του σκελετού, οφείλεται κυρίως στις εκατοντάδες ράβδους που αποτελούν τον οπλισμό του. Οι διαστάσεις των ράβδων αυτών είναι μοναδικές για τον κάθε σκελετό και αυτή η ιδιαιτερότητα των χιλιάδων κομματιών είναι μοναδική στο σύνολο του κτιρίου, σε σχέση με τα άλλα στοιχεία π.χ. τα κουφώματα, όπου ο αριθμός διαφορετικών τύπων και διαστάσεων είναι μερικές δεκάδες. Η ακρίβεια του καταλόγου των οπλισμών είναι τόσο κρίσιμη, επειδή κάθε λάθος επηρεάζει την ασφάλεια του κτιρίου, όχι κατά τη συνηθισμένη ζωή του, αλλά κατά τη σπάνια (αλλά βέβαιη ότι θα συμβεί) στιγμή του ισχυρού σεισμού.

Όταν το κτίριο είναι σχετικά μικρό, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνουν αλλαγές κατά τη διάρκεια κατασκευής του. Για παράδειγμα, μετά την εκσκαφή, λόγω ιδιομορφιών του εδάφους, μπορεί να τροποποιηθεί η θεμελίωση, ή λόγω της αλλαγής χρήσης ενός ορόφου να τροποποιηθεί ο ξυλότυπος του. Για το λόγο αυτό, όταν το έργο είναι μικρό και με μεγάλη πιθανότητα αλλαγών, είναι προτιμότερο η λεπτομερής μελέτη εφαρμογής να ακολουθεί τις φάσεις ανέγερσης του σκελετού.

Η συστηματική και λεπτομερής επίβλεψη της ανέγερσης του σκελετού είναι απαραίτητη για την επιτυχή κατασκευή του κτιρίου. Η σωστή επίβλεψη όμως είναι εφικτή, μόνο αν υπάρχει λεπτομερής μελέτη εφαρμογής, ακόμα και όταν ο επιβλέπων μηχανικός ταυτίζεται με το μελετητή.

Τα σχέδια είναι συμβολικές αποτυπώσεις, που τη σημασία τους πρέπει να γνωρίζουν τόσο ο μελετητής που τα δημιουργεί, όσο και οι χρήστες τους (επιβλέποντες μηχανικοί, εργοδηγοί, εργολάβοι, επιμετρητές, κ.τ.λ.) . Η συμβολική γλώσσα των σχεδίων χρησιμοποιείται και στα υποδείγματα που παρατίθενται σε όλα τα κεφάλαια. Στα σχέδια που περιλαμβάνονται στο site, αποτυπώνεται η μελέτη εφαρμογής του πολυωρόφου κτιρίου <bkGR>, που εξετάζεται στα διάφορα κεφάλαια, ενώ στις επόμενες σελίδες εξηγούνται περιληπτικά τόσο οι όροι, όσο και οι κατασκευαστικές πρακτικές που ακολουθούνται.

Για να κατασκευαστεί ο σκελετός του κτιρίου απαιτούνται δύο ειδών σχέδια: (α) οι ξυλότυποι μαραγκού, στα οποία καταγράφονται όλες οι αναγκαίες γεωμετρικές πληροφορίες για να καλουπωθεί και να σκυροδετηθεί ο σκελετός και (β) οι ξυλότυποι σιδερά, όπου εμφανίζονται όλοι οι οπλισμοί με τις αναγκαίες λεπτομέρειες.

Τα σχέδια εφαρμογής είναι συνήθως σε κλίμακα 1:50, ενώ τα σχέδια λεπτομερειών σε 1:20, ή 1:10.

Τα σχέδια που απευθύνονται στο μαραγκό έχουν το πρόθεμα M, ενώ του σιδερά το Σ. Η αρίθμηση των σχεδίων μπορεί να ακολουθεί οποιονδήποτε κανόνα. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα ακολουθείται η αρίθμηση ανά 10. Η αρίθμηση ανά δέκα έχει το πλεονέκτημα, ότι μπορεί να γίνεται παρεμβολή διαφόρων παραλλαγών σε ένα θέμα σχεδίου, χωρίς να αλλάζει η σειρά των επόμενων. Δηλαδή αν στο σχέδιο μαραγκού Μ.30, δημιουργηθεί μία παραλλαγή, αυτή μπορεί να πάρει το όνομα Μ.31 κ.ο.κ.

Όταν σε έναν ξυλότυπο σιδερά (όπως στο Σ.30 των υποδειγματικών σχεδίων) υπάρχουν κι’ άλλα σχέδια, αυτά παίρνουν το ίδιο όνομα με την προσθήκη όμως του χαρακτηριστικού τους (στη συγκεκριμένη περίπτωση Σ.30.Δ, επειδή είναι τα αναπτύγματα των δοκών). Το ίδιο ισχύει και για τα σχέδια του μαραγκού.

Σε κάθε σχέδιο M.xx, αντιστοιχεί ένα Σ.xx και πιθανόν συμπληρωματικά Σ.xx.yy.

Μέσα στα σχέδια, πριν από κάθε δομικό στοιχείο μπαίνει ένας αριθμός που προσδιορίζει τη στάθμη του, π.χ. το ταμπελάκι 2δ12 σημαίνει η δοκός δ12 της 2ης στάθμης. Συνήθως, το πρόθεμα 1 αντιστοιχεί στον 1ο όροφο, το 2 στον 2ο όροφο, το -1 στο πρώτο υπόγειο, κ.ο.κ. Δηλαδή το πρόθεμα των δοκών έχει την αρίθμηση …,-2,-1,0,1,2,… Στο παράδειγμα της μελέτης <bkGR>, που έχει μεσώροφο, η αντιστοιχία φαίνεται στην πινακίδα που παρατίθεται στην επόμενη παράγραφο. Η σήμανση κάθε δομικού στοιχείου με μοναδικό τρόπο, βοηθά στη βιομηχανική κοπή και αποθήκευση παραγγελίας οπλισμού, πολλών ορόφων ταυτόχρονα, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα μπερδέματος στοιχείων με το ίδιο όνομα.