« Στερεό σώμα Φορτιστικό προσομοίωμα σεισμού »

 

Διαφραγματική λειτουργία

Γενικά, αν υπάρχει εκκεντρότητα της φόρτισης ενός ορόφου, π.χ. από την οριζόντια ώθηση σεισμού, λόγω της ύπαρξης της πλάκας που στο επίπεδό της είναι πρακτικά άκαμπτη, όλα τα σημεία (άρα και οι κεφαλές των κολονών[*]NoteΟ όρος ‘κολόνα’ περιλαμβάνει τους όρους υποστύλωμα και τοιχίο. επί της πλάκας) θα κινηθούν με τον ίδιο κανόνα.

Οι τρείς μετακινήσεις δz, φx, φy κάθε κόμβου που ανήκουν στο διάφραγμα είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους, ενώ οι άλλες 3 δx, δy, φz είναι εξαρτημένες από τις 3 μετακινήσεις του σημείου CT που ονομάζεται Κέντρο Ελαστικής Στροφής του διαφράγματος. Σε ένα σημείο i του οριζόντιου διαφράγματος οι δxi, δyi, φzi δίνονται από τις παρακάτω σχέσεις.

φ zi =φz

δ xi =δxCT-yixφz

δ yi =δyCT+xixφz


Εικόνα 3.1.4-1: Διαφραγματική λειτουργία ορόφου
Εικόνα 3.1.4-1: Διαφραγματική λειτουργία ορόφου

Εικόνα 3.1.4-2: Οι παραμορφώσεις τυχόντος
Εικόνα 3.1.4-2: Οι παραμορφώσεις τυχόντος

Σε ένα διαφραγματικό όροφο με 20 κύριους και 14 εξαρτώμενους κόμβους, ο αριθμός των αγνώστων μετακινήσεων (βαθμών ελευθερίας) ισούται με 20x3+3=63.


 


« Στερεό σώμα Φορτιστικό προσομοίωμα σεισμού »