Δοκιδωτές πλάκες

Η δοκιδωτή πλάκα (ή πλάκα zoellner), είναι κάτι ενδιάμεσο μεταξύ πλάκας και ενός συνόλου δοκών. Γενικά, οι δοκιδωτές πλάκες, όπως και οι ολόσωμες, θεωρείται ότι δεν καταπονούνται από το σεισμό στην κατακόρυφη κατεύθυνσή και γι’ αυτό η όπλισή τους είναι πρακτικά ανεξάρτητη του σεισμού.

Η όπλιση των διαδοκίδων ακολουθεί τη λογική της όπλισης των δοκών, αλλά με ελαφρύτερο οπλισμό, κυρίως ως προς τους συνδετήρες. Η όπλιση της πλάκας ανάμεσα από τις διαδοκίδες, συνήθως γίνεται με ένα απλό πλέγμα .

Όταν η δοκιδωτή πλάκα έχει συνέχεια άλλων πλακών (το πιο συνηθισμένο στη πράξη) οπότε εμφανίζονται έντονες ροπές και τέμνουσες στη περιοχή των στηρίξεων, είναι προτιμότερο το πάχος των διαδοκίδων να είναι μεγαλύτερο π.χ. 200 mm.