Μικτός τοιχωματικός φορέας

Ο φορέας είναι ίδιος με τον πλαισιακό της §6.4.1, εκτός από τα 4 περιμετρικά τοιχία διατομής 2000/300, που έχουν τοποθετηθεί στη θέση των υποστυλωμάτων c2, c5, c8 και c11 που είχαν διατομή 400/400.

Στην επόμενη σελίδα απεικονίζονται οι κυριότερες ιδιομορφές της δυναμικής ανάλυσης της πρώτης παραλλαγής του τοιχωματικού συστήματος (παρόμοιες είναι και οι ιδιομορφές των άλλων τριών παραλλαγών). Στη συνέχεια, στις 4 επόμενες σελίδες, φαίνονται τα χαρακτηριστικά μεγέθη των 4 παραλλαγών του φορέα.

Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να γίνεται σύγκριση μεταξύ των παραλλαγών του τοιχωματικού συστήματος, αλλά και με τις αντίστοιχες του πλαισιακού.

Γενικά συμπεράσματα του τοιχωματικού συστήματος:

1) Η πρώτη ιδιομορφή σε όλες τις περιπτώσεις έχει ιδιοπερίοδο της τάξης των 0.70 sec, αν όμως οι δυσκαμψίες υποστυλωμάτων και δοκών ληφθούν στο 100% των ελαστικών οι ιδιομορφές είναι της τάξης των 0.50 sec (βλέπε §6.3.3).

2) Η συμπεριφορά του τοιχωματικού συστήματος είναι σαφώς καλύτερη του πλαισιακού, ιδιαίτερα όταν υπάρχει υπόγειο με περιμετρικά τοιχία.

Αποτελέσματα της δυναμικής ανάλυσης του τοιχωματικού φορέα

Πάκτωση στη στάθμη του εδάφους (μελέτη <Β_642-1>)

Λόγω της έλλειψης συμμετρίας κατά τη διεύθυνση y, οι ιδιομορφικές συμπεριφορές των δύο διευθύνσεων εμπλέκονται μεταξύ τους και έτσι η κυρίαρχη ιδιομορφή κατά x (η 2^η) έχει και συνιστώσα κατά y. Αυτό σημαίνει ότι εκτός της μεταφορικής, υπάρχει και στρεπτική συμπεριφορά.

Οι 12 πρώτες ιδιομορφές καλύπτουν το 99.5% της συνολικής μάζας κατά x και το 98.1% κατά y.

1^η περίπτωση: Πάκτωση στη στάθμη του εδάφους (μελέτη <Β_642-1>)

Ο συντελεστής συμπεριφοράς του πλάστιμου τοιχωματικού συστήματος έχει προκύψει q=3.60 που είναι ο καλύτερος για σύστημα ΚΠΜ, φορέων τέτοιου τύπου.

Η μετακίνηση του τοιχωματικού φορέα είναι σημαντικά μικρότερη του αντίστοιχου πλαισιακού της προηγούμενης παραγράφου (16.3 mm έναντι 24.5 mm).

Το συντριπτικό μέρος της ροπής της πρώτης στάθμης, αναλαμβάνεται από τα τοιχία.

2^η περίπτωση: Θεμελίωση με πεδιλοδοκούς (μελέτη <Β_642-2>)

Οι διατομές των πεδιλοδοκών δεν είναι αρκετά ισχυρές, για τις μεγάλες ροπές κάμψης των περιμετρικών τοιχίων, με αποτέλεσμα το στατικό σύστημα κατά y να μεταπίπτει σε διπλό τοιχωματικό και τελικά να προκύπτει ενιαίο q=3.00. Επίσης, η μετακίνηση του συστήματος κατά x είναι 21.3 mm σε σχέση με τα 25.7 mm του αντίστοιχου πλαισιακού. Οι ροπές των τοιχίων είναι μικρότερες ενώ των υποστυλωμάτων μεγαλύτερες, έναντι της 1^ης περίπτωσης.

3^η περίπτωση: Θεμελίωση με απλά πέδιλα (μελέτη <Β_642-3>)

Το στατικό σύστημα είναι διπλό τοιχωματικό και κατά τις δύο διευθύνσεις, λόγω εξασθένησης της τοιχωματικής λειτουργίας που οφείλεται στην ενδοτικότητα του εδάφους σε στροφή.

Η χρησιμοποίηση ισχυρών συνδετήριων δοκών θα βελτίωνε πολύ την κατάσταση.

Οι ροπές των τοιχίων της πρώτης στάθμης τείνουν περισσότερο στην πλαισιακή λειτουργία παρά στην τοιχωματική.

4^η περίπτωση: Υπόγειο με περιμετρικά τοιχία (μελέτη <Β_642-4>)

Η συνολική συμπεριφορά του φορέα είναι πολύ καλύτερη της συμπεριφοράς της ισχυρής θεμελίωσης στο ισόγειο και προσεγγίζει τη συμπεριφορά της πλήρους πάκτωσης.