« Συνεργαζόμενο πλάτος πλακοδοκού Διαφραγματική λειτουργία »

 

Στερεό σώμα

Στο χωρικό προσομοίωμα μπορούμε να παρατηρήσουμε τόσο τους κόμβους (π.χ. κόμβος 1, 5, 9 κ.τ.λ.), όσο και τα μέλη (π.χ. μέλος 1, 2, 5 κ.τ.λ.). Οι κόμβοι είναι σημεία χωρίς διαστάσεις, στα οποία καταλήγουν τα μέλη.


Εικόνα 3.1.3-1: Η πραγματική κατασκευή και η χωρική προσομοίωση (οθόνη από το εκπαιδευτικό λογισμικό)
Εικόνα 3.1.3-1: Η πραγματική κατασκευή και η χωρική προσομοίωση (οθόνη από το εκπαιδευτικό λογισμικό)

Κάθε κόμβος έχει γενικά 6 μετακινήσεις (6 βαθμούς ελευθερίας), τρεις μετατοπίσεις δx, δy, δz και τρείς στροφές φx, φy, φz. Το ζητούμενο σε μία επίλυση είναι να υπολογισθούν οι 6 μετακινήσεις όλων των κόμβων.


Επειδή τα μέλη αντιστοιχούν σε δομικά στοιχεία, δοκούς (π.χ. το μέλος 5 αντιστοιχεί στη δοκό δ1 ) και κολόνες (π.χ. το μέλος 1 αντιστοιχεί στη κολόνα 1), η προσομοίωση με μέλη αμελητέων διατομών από κόμβο σε κόμβο δε λαμβάνει υπόψη δύο παράγοντες:

(α) τις εκκεντρότητες της στήριξης των δοκών επί των κολονών και

(β) τις αυξημένες δυσκαμψίες γύρω από τους κόμβους στη συμβολή δοκών-κολονών.


Εικόνα 3.1.3-2: Κάτοψη κόμβων κολόνας-δοκού:
Εικόνα 3.1.3-2: Κάτοψη κόμβων κολόνας-δοκού:

Εικόνα 3.1.3-3: Λεπτομέρεια παραμορφωμένου φορέα
Εικόνα 3.1.3-3: Λεπτομέρεια παραμορφωμένου φορέα

Για να ληφθούν υπόψη οι επιρροές αυτές, χρησιμοποιείται η τεχνική των στερεών σωμάτων (rigid offsets). Δημιουργούνται δηλαδή βοηθητικοί-εξαρτημένοι κόμβοι (slave nodes) στο σημείο τομής του άξονα της δοκού με την παρειά της κολόνας (π.χ. κόμβος 6) και ένα ιδεατό στερεό σώμα μεταξύ των κόμβων 5 και 6.

Αν οι 6 μετακινήσεις του κύριου κόμβου είναι δx, δy, δz, φx,φy, φz, οι αντίστοιχες δx,s, δy,s, δz,s, φ x,s, φy,s, φz,s του εξαρτημένου κόμβου ισούνται με:

φ x,s =φx

φ y,s =φy

φ z,s =φz

δ x,s =δx-syxφz (given sz=0)

δ y,s =δy+sxxφz (given sz=0)

δ z,s =δz-sxxφy+syxφx

Σε έναν όροφο με 20 κύριους και 14 εξαρτώμενους κόμβους, ο αριθμός των αγνώστων μετακινήσεων (βαθμών ελευθερίας) ισούται με 20x6=120.


 


« Συνεργαζόμενο πλάτος πλακοδοκού Διαφραγματική λειτουργία »