Η συντήρηση του σκυροδέματος

Η συντήρηση του σκυροδέματος είναι υποχρεωτική και όσο μεγαλύτερη είναι η ζέστη του περιβάλλοντος χώρου και η ταχύτητα του ανέμου, τόσο πιο σχολαστική. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να καταβρέχεται το σκυρόδεμα καλά, όσες φορές την ημέρα χρειάζεται, για να είναι υγρή η επιφάνειά του, τουλάχιστον για τις 7 πρώτες ημέρες μετά τη σκυροδέτηση. Η συντήρηση πάντως θα συνεχίζεται για 28 ημέρες.

Στην περίπτωση συντήρησης σε περίοδο καύσωνα, υπάρχουν τρεις τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος:

α) Αμέσως μετά τη σκυροδέτηση, απλώνονται λινάτσες πάνω στην επιφάνεια του νωπού σκυροδέματος, οι οποίες διατηρούνται υγρές καθ’ όλο το 24ωρο και για τουλάχιστον 7 ημέρες. Προσοχή χρειάζεται ώστε να μη μπορούν να ανασηκωθούν οι λινάτσες σε περίπτωση αέρα.

β) Δημιουργούμε μία λίμνη ύψους μερικών χιλιοστών (40 έως 50) στην περίμετρο της πλάκας αμέσως μετά τη σκυροδέτησή της, τη γεμίζουμε με νερό και τη συμπληρώνουμε αντισταθμίζοντας την έντονη λόγω ζέστης εξάτμιση. Η λίμνη μπορεί να δημιουργηθεί χτίζοντας περιμετρικά ένα πεζουλάκι χρησιμοποιώντας μισό τούβλο, ή σκέτη τσιμεντοκονία ταχείας πήξης. Η λύση αυτή έχει το μειονέκτημα του κόστους και της δυσκολίας εργασίας πάνω στην πλάκα για 7 ημέρες.

γ) Ψεκάζεται η επιφάνεια του νωπού σκυροδέματος με ειδικό χημικό υγρό, το οποίο μετατρέπεται σε μεμβράνη, η οποία δεν επιτρέπει την εξάτμιση του νερού σκυροδέματος.

Ο απλούστερος από τους πιο πάνω τρόπους, είναι ο τρίτος, αρκεί η επιφάνεια του σκυροδέματος να είναι εντελώς επίπεδη, δηλαδή να μην έχει τις συνηθισμένες ραβδώσεις που προκύπτουν από τον χειροκίνητο πήχη διάστρωσης και για να επιτευχθεί αυτό, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί δονητικός πήχης. Επίσης, να έχει απομακρυνθεί εντελώς το νερό της ‘εξίδρωσης’ (bleeding).

Εννοείται, ότι η σκυροδέτηση θα έχει γίνει με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, π.χ. πολύ πρωί, ή νύχτα και με σκυρόδεμα όσο το δυνατόν «πιο δροσερό», τα αδρανή να είναι συντηρημένα σε σκιά κτλ.

Στην περίπτωση συντήρησης με παγετό:

Αν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος χώρου έχει πέσει ξαφνικά (διότι αν προβλεπόταν, δεν θα είχε γίνει η σκυροδέτηση) κάτω από τον μηδέν, τότε, πρέπει να καλύπτεται η ελεύθερη επιφάνεια του σκυροδέματος με ένα «θερμομονωτικό πάπλωμα», έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε τη θερμότητα του ίδιου του σκυροδέματος. Το πάπλωμα αυτό μπορεί για παράδειγμα να είναι από ρολό, ή πλάκες πετροβάμβακα, ή υαλοβάμβακα με επικάλυψη αλουμινίου, ή φύλλα πολυστερίνης που θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια στις μονώσεις, εξασφαλισμένα από ανασήκωμα λόγω αέρα, π.χ. με καδρόνια ή μαδέρια. Αν η θερμοκρασία πέσει πολύ χαμηλά, μπορούν να χρη-σιμοποιηθούν θερμάστρες περιβάλλοντος χώρου, σαν αυτές που χρησιμοποιούνται σε υπαίθριες καφετερίες αλλά με ανεστραμμένα κάτοπτρα. Παλιότερα χρησιμοποιούσαν κάτω από τον ξυλότυπο φωτιά, σε βαρέλια με άμμο, βρεγμένη με πετρέλαιο.

Σε περΣε περίπτωση περιοχών εκτεθειμένων σε παγετό, επιβάλλεται η προσθήκη αερακτικών στο σκυρόδεμα, για την προστασία του από παγοπληξία.