ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΓΜΑΤΩΝ ΡΑΒΔΩΝ ΠΛΑΚΩΝ

Στην παράγραφο αυτή αναφέρονται κάποιοι κανόνες για τις θέσεις κάμψης των ράβδων, τόσο στις αμφιέρειστες, όσο και στις ανάλογες τετραέρειστες πλάκες. Οι κανόνες αυτοί μπορούν να χρησιμοποιούνται σε συνήθη μήκη πλακών και σε συνήθεις φορτίσεις, μόνο όταν ο υπολογισμός των αναπτυγμάτων των ράβδων των πλακών δεν υπολογίζεται με ακρισβέστερο τρόπο.

• Στις αμφιέρειστες πλάκες, ως μήκος l λαμβάνεται η απόσταση μεταξύ των δύο παρυφών στις οποίες στηρίζονται.

• Στις τετραέρειστες πλάκες, ως μήκος l λαμβάνεται η μικρότερη διάσταση της πλάκας.

• Στις πλάκες σε πρόβολο, ως μήκος l λαμβάνεται το μήκος της πλευράς από τη στήριξη μέχρι το απέναντι ελεύθερο άκρο.

• Όταν κάποια παρυφή της πλάκας είναι πακτωμένη, ισχύουν αναλογικά οι προηγούμενοι κανόνες.

• Σε περίπτωση χρησιμοποίησης ελεύθερων ίσιων ράβδων στην πλάκα, το μήκος των φτερών που προκύπτει από την κάμψη των κάτω ράβδων, πρέπει να είναι μεγαλύτερο, κατά το μήκος αγκύρωσης.

• Το μήκος αγκύρωσης της ράβδου (η διακεκομμένη γραμμή) είναι ευθέως ανάλογο της διαμέτρου Ø και της ποιότητας του σκυροδέματος, ενώ είναι αντιστρόφως ανάλογο της ποιότητας του χάλυβα. Στις συνήθεις περιπτώσεις, το μήκος αγκύρωσης είναι της τάξης των 350 mm. Η χρησιμοποίηση βιομηχανικού πλέγματος είναι 30% πιο ευνοϊκή για το μήκος αγκύρωσης.

• Η κάμψη κατά 90 ή 135 μοίρες των ράβδων στα άκρα αρθρωτών στηρίξεων, είναι ευνοϊκή για την καλή λειτουργία των πλακών, αλλά, κατά κανόνα, δεν είναι αναγκαία, ιδιαίτερα για υψηλές αντοχές σκυροδέματος.

• Όταν στους ξυλοτύπους αναγράφονται συγκεκριμένες διαστάσεις στα αναπτύγματα των ράβδων οπλισμού, τότε αυτές υπερισχύουν των παραπάνω εμπειρικών κανόνων.