Στην επόμενη εικόνα απεικονίζεται μια δοκός που πατά σε δύο υποστυλώματα.
Η δοκός αυτή, λόγω της ελαστικότητας που διαθέτει και των φορτίων τα οποία φέρει (ίδιο βάρος, πλάκα που στηρίζεται πάνω της, τοίχοι κλπ.), παραμορφώνεται με τον τρόπο που αναφέρεται στο κεφάλαιο 1.4.2 Οι οπλισμοί που τοποθετούνται στις δοκούς είναι ο διαμήκης, με ράβδους και ο εγκάρσιος, με συνδετήρες (τσέρκια).
Οι ράβδοι του διαμήκους οπλισμού τοποθετούνται για να παραλαμβάνουν τον εφελκυσμό της κάμψης κατά τον άξονα της δοκού, ενώ οι συνδετήρες για να παραλαμβάνουν το λοξό εφελκυσμό λόγω διάτμησης.
Οι συνδετήρες συμβάλλουν επίσης και στην περίσφιγξη των κρίσιμων περιοχών.
Αναπτύγματα διαμήκων ράβδων και διάταξη τους σε χαρακτηριστικές θέσεις της δοκού Αναπτύγματα διαμήκων ράβδων και διάταξη τους σε χαρακτηριστικές θέσεις της δοκού
Ο αριθμός που μπαίνει μπροστά από τη δοκό δ1, είναι ο όροφος στον οποίο ανήκει αυτή η δοκός, στην προκειμένη περίπτωση είναι το 0 που αντιστοιχεί στο ισόγειο . Το 1 αντιστοιχεί στον 1ο όροφο, το 2 στον 2ο όροφο, το -1 στο πρώτο υπόγειο, κ.ο.κ. Δηλαδή το πρόθεμα των δοκών έχει την αρίθμηση …,-2,-1,0,1,2,…
Επειδή, κατά κανόνα, δοκοί με το όνομα δ1, δ2, κ.τ.λ. υπάρχουν σε όλους τους ορόφους, απαιτείται η χρήση του προθέματος στα κατασκευαστικά σχέδια και στα ταμπελάκια των δοκών, για να μην μπερδεύονται τα σχέδια και τα διάφορα υλικά (που έχουν αναρτημένα πάνω τους τα ταμπελάκια).
Η ταμπέλα 10ΣØ10/100 σημαίνει ότι στο κρίσιμο μήκος της δοκού, που εδώ είναι 1.0 m, θα χρησιμοποιηθούν 10 συνδετήρες διαμέτρου Ø10 ανά 100 mm. Στο σχέδιο των αναπτυγμάτων της επόμενης συνεχούς δοκού, στο άνοιγμα που έχει μήκος 2.0 m αναφέρονται 12ΣØ8/170 που σημαίνει ότι θα χρησιμοποιηθούν 12 συνδετήρες διαμέτρου Ø8 και θα τοποθετηθούν περίπου ανά 170 mm (η ακριβής απόσταση των συνδετήρων είναι 200/12=167 mm).
Ο σεισμός αναγκάζει τη δοκό να κάμπτεται μία προς τα κάτω και μία προς τα πάνω. Ο σεισμός αναγκάζει τη δοκό να κάμπτεται μία προς τα κάτω και μία προς τα πάνω.
Σε ένα αντισεισμικό πλαίσιο, στην περιοχή του κόμβου, τοποθετείται οπλισμός με πλήρη αγκύρωση, εκτός από τις πάνω ίνες, και στις κάτω ίνες. Σε ένα αντισεισμικό πλαίσιο, στην περιοχή του κόμβου, τοποθετείται οπλισμός με πλήρη αγκύρωση, εκτός από τις πάνω ίνες, και στις κάτω ίνες.
Οι συνδετήρες συγκρατούν τις ράβδους στις θέσεις τους και παραλαμβάνουν τις λοξές εφελκυστικές δυνάμεις, που συχνά αλλάζουν και φορά.
Η περιοχή της δοκού δίπλα στο υποστύλωμα χαρακτηρίζεται ως «κρίσιμη», επειδή εκεί υπάρχει η πιο μεγάλη ένταση και έχει μήκος μεγαλύτερο από 1.0 έως 1.5 φορά το ύψος της δοκού (στο παράδειγμα μας ελήφθη 2*0,50=1,00 m). Στις κρίσιμες περιοχές τοποθετούνται πυκνοί συνδετήρες καλά κλειστοί.
Το αναγκαίο μήκος αγκύρωσης στις κάτω ίνες των δοκών είναι μικρότερο κατά 30% σε σχέση με το αναγκαίο μήκος αγκύρωσης των πάνω ινών, γι’ αυτό και στους ακραίους κόμβους οι κάτω ράβδοι κατασκευάζονται με μικρότερο άγκιστρο. Για να χωράνε δε με άνεση, σταματούν πιο πριν από τις πάνω ράβδους, όπως φαίνεται παρακάτω στα αναπτύγματα οπλισμών.
Το πλάτος των δοκών πρέπει να είναι τουλάχιστον 200 mm και ο ελάχιστος αριθμός ράβδων στη πάνω και την κάτω ίνα 2Ø14.