Σεισμικά φορτία

Ο υπολογισμός της επιρροής του σεισμού σε ένα κτίριο γίνεται με την παραδοχή σεισμού, ο οποίος δίνει οριζόντια εδαφική επιτάχυνση σχεδιασμού Α=α*g. Ο ελληνικός χώρος χωρίζεται σε τρεις σεισμικές ζώνες Ζ1, Ζ2 και Ζ3. Σε κάθε ζώνη, σε κτίρια επί εδάφους κατηγορίας Α (καλό έδαφος), λαμβάνεται μία τιμή του συντελεστή α που είναι ίση με 0.16 για την Ζ1, 0.24 για τη Ζ2 και 0.36 για την Ζ3.

Τη στιγμή του σεισμού, όπου υπάρχει μάζα Μ που δίνει φορτίο βαρύτητας W, εμφανίζεται και μία οριζόντια σεισμική δύναμη H, η οποία είναι ένα ποσοστό ε της δύναμης W. Η τιμή του ε συνήθως κυμαίνεται από 0.0 έως 0.50, ενώ σε περίπτωση εξαιρετικά μεγάλων σεισμών, μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και την τιμή 1.

Η τιμή του ε εξαρτάται, κυρίως από τη βασική τιμή του συντελεστή α της μέγιστης οριζόντιας εδαφικής επιτάχυνσης, αλλά και από άλλους παράγοντες, όπως π.χ. το είδος του εδάφους, η γεωμετρία του σκελετού, η θέση της μάζας.

Σε γενικές γραμμές, η μορφή της κατανομής των σεισμικών επιταχύνσεων προσεγγίζει την τριγωνική κατανομή.

Στο κτίριο του παραδείγματος, σεισμικής ζώνης Ζ1 (εδαφική επιτάχυνση 0.16g), η μέση επιτάχυνση σχεδιασμού του σεισμού είναι της τάξης του 0.12g (ε0=0.12) και η συνισταμένη δύναμη του σεισμού Fs είναι της τάξης των 1400 kN, με ιδεατό σημείο εφαρμογής στα 2/3 περίπου του συνολικού ύψους.