« Η άντληση του σκυροδέματος Η συμπύκνωση του σκυροδέματος »

 

Η διάστρωση του σκυροδέματος

Πρώτη φροντίδα, πριν τη σκυροδέτηση είναι ο σχολαστικός καθαρισμός των καλουπιών από κάθε είδους σκουπίδι, όχι μόνο για την εξασφάλιση της αντοχής του κτιρίου, αλλά και σαν παράδειγμα τεχνικο-κοινωνικού πολιτισμού, ή με άλλα λόγια επαγγελματικής ευσυνειδησίας, προς όλους τους εργαζόμενους στο εργοτάξιο.

Η διάστρωση του σκυροδέματος πρέπει να γίνεται κατ’ ευθείαν από το στόμιο του τελευταίου στελέχους των σωλήνων της αντλίας, χωρίς στάρωμα, αλλά απευθείας σε όλο το πάχος της πλάκας. Αυτό γιατί, σε περίπτωση διακοπής της σκυροδέτησης για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν επιχειρηθεί να συμπληρωθεί η πλάκα κατά το πάχος της, δεν θα δέσει το παλιό με το νέο σκυρόδεμα και θα δημιουργηθεί οριζόντιος αρμός. Στην περίπτωση που δεν σταρώνεται η πλάκα και προκύψει διακοπή σκυροδέτησης, τότε θα δημιουργηθεί κατακόρυφος αρμός.

Το στόμιο της μπούμας καλό είναι να απέχει σε ύψος περίπου 0.50 m από το αντικείμενο της σκυροδέτησης. Κατ’ εξαίρεση, για συνηθισμένες κολόνες και τοιχεία, επιτρέπεται η απόσταση του στομίου της μπούμας από τον πυθμένα της κολόνας να είναι μέχρι 2.50 m. Αν το ύψος της κολόνας ή του τοιχείου είναι μεγάλο, π.χ. 5.0 m, θα πρέπει να ακολουθείται ένας από τους τρεις παρακάτω τρόπους σκυροδέτησης:

α) το τελευταίο στέλεχος των σωλήνων της αντλίας διέρχεται σε ικανό βάθος μέσα στην κο-λόνα,

β) τοποθετούνται βοηθητικές σωλήνες από την κορυφή της κολόνας μέχρι ένα ικανό βάθος και η έγχυση του σκυροδέματος γίνεται μέσα σ’ αυτές μέσω ειδικού χωνιού.

γ) ανοίγονται οπές με ικανοποιητικό μέγεθος (παραθυράκια) π.χ. στο μέσο του ξυλοτύπου, από τα οποία θα γίνεται η έγχυση του σκυροδέματος (δύσκολη εφαρμογή).

Οι (α) και (β) τρόποι είναι οι πιο πρακτικοί, απαιτούν όμως κατάλληλο κενό, διαμέτρου περίπου 180 mm, σε περίπτωση εισόδου της μπούμας, ή 160 mm σε περίπτωση εισόδου βοηθητικού σωλήνα. Για να είναι εφικτή η εξασφάλιση τέτοιου κενού χώρου, είναι αναγκαίο να σκυροδετούνται οι κολόνες χωριστά. Δεν ευνοείται δηλαδή καθόλου η σκυροδέτηση σε ενιαίο καλούπωμα και σκυροδέτηση κολονών, δοκών, και πλακών (κουστούμι). Στις σεισμογενείς περιοχές, η σκυροδέτηση σε κουστούμι πρέπει να αποφεύγεται για έναν επί πλέον λόγο: οι κολόνες, διαθέτοντας σημαντική ακαμψία, χρησιμοποιούνται για να δένονται επάνω τους τα καλούπια και τα ικριώματα, ώστε να αντιμετωπίσουν τις πιθανές σεισμικές δυνάμεις, τόσο κατά τη διάρκεια της σκυροδέτησης, όσο και κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης του σκυροδέματος των δοκών-πλακών.

 


« Η άντληση του σκυροδέματος Η συμπύκνωση του σκυροδέματος »