Τα αποτελέσματα δράσεων (E)είναι παραμορφώσεις (μετακινήσεις, στροφές κ.τ.λ.) και εντάσεις (ροπές, τέμνουσες/ αξονικές δυνάμεις, τάσεις κ.τ.λ.) και αναφέρονται στα στοιχεία του σκελετού (πλάκες, δοκοί, υποστυλώματα, θεμέλια κ.τ.λ.) [EC0, 6.4.3]. Η εξασφάλιση της ακεραιότητας του φορέα επιτυγχάνεται όταν τα αποτελέσματα των δράσεων σχεδιασμού ( Ed) δεν υπερβαίνουν τις αντίστοιχες αντιστάσεις σχεδιασμού (Rd) (γενική συνθήκη, Ed<Rd). Τα αποτελέσματα των δράσεων σχεδιασμού (E d)εξετάζονται με δύο οικογένειες συνδυασμών δράσεων, μία χωρίς και μία με σεισμό.
Εξετάζονται όλοι οι συνδυασμοί με τα παρακάτω φορτία:
Σ(γ G · G k )+γ Q · Q 1 +Σ(γ Q · ψ 0 · Q i ), i>1[EC 0, 6.4.3.2. εξίσωση 6.10]
Οι συντελεστές γ,οι οποίοι υπεισέρχονται σε κάθε συνδυασμό σχεδιασμού, λαμβάνονται από τον πίνακα της §2.2.2.1 [EC0, πίνακας A1.2(B)].
Προσδιορισμός εντάσεων-παραμορφώσεων σκελετού με συνδυασμούς με σεισμικές (ή τυχηματικές) δράσεις
Εξετάζονται όλοι οι συνδυασμοί σεισμού με τις παρακάτω δράσεις βαρύτητας:
ΣG k +A Ed +Σ(ψ 2 · Q i ), i ≥1 [EC0, 6.4.3.4. εξίσωση 6.12b]
Δεν υπάρχει ανάγκη Ελέγχου Στατικής Ισορροπίας (EQU) σε κτίρια με καθαρή πλαισιακή λει-τουργία ή σε μικτά συστήματα πλαισίων και τοιχωμάτων, με περισσότερα του ενός πλαισιακά ζυγώματα και στις δύο κύριες κατευθύνσεις. Αυτό συμβαίνει διότι σε αυτούς τους φορείς, οι κα-τακόρυφες δυνάμεις, λόγω οριζόντιων σεισμικών δράσεων στα θεμέλια, κατανέμονται εναλλάξ σε όλες τις στηρίξεις στη βάση, με αποτέλεσμα συνήθως να μη δημιουργείται πρόβλημα στατικής ισορροπίας. Σε κάθε περίπτωση ο κίνδυνος έλλειψης στατικής ισορροπίας σε ένα φορέα, σε κάθε συνδυασμό δράσης, διαπιστώνεται από τα αποτελέσματα της ανάλυσης, δηλαδή από το αν αναπτύσσονται σημαντικές εφελκυστικές αξονικές δυνάμεις στα υποστυλώματα στη στάθμη θεμελίωσης. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται Έλεγχος Στατικής Ισορροπίας.
Προσδιορισμός περιβάλλουσας εντάσεων - παραμορφώσεων
Από το σύνολο των δύο οικογενειών συνδυασμών, χωρίς και με σεισμό, προκύπτει η περιβάλ-λουσα όλων των μεγεθών τόσο σε επίπεδο δομικού στοιχείου (π.χ. ροπές κάμψης δοκού), όσο και σε επίπεδο ορόφου (π.χ. μετατοπίσεις διαφράγματος). Τα οριακά αυτά μεγέθη σε κάθε στοιχείο του σκελετού (π.χ. οριακές ροπές σχεδιασμού δοκού) θα συγκριθούν με τις αντίστοιχες οριακές ροπές αντοχής του στοιχείου.
Αντοχές δομικών στοιχείων σκελετού
Η χρήση και ο συνδυασμός των υλικών (σκυρόδεμα, χάλυβας), που συνιστούν το οπλισμένο σκυρόδεμα για να δημιουργήσουν την κατάλληλη αντοχή των δομικών στοιχείων και εν τέλει τη συνολική αντοχή του σκελετού, περιγράφεται στο κεφάλαιο 1.4 του Α’ τόμου.
Για να υπολογιστούν οι οριακές αντοχές στοιχείων σκελετού χρησιμοποιούνται οι επιμέρους συντελεστές ασφαλείας υλικών γC καιγS, οι τιμές των οποίων δίνονται από τον επόμενο πίνακα.
Πίνακας 2.4: Επιμέρους συντελεστές ασφαλείας υλικών για οριακές καταστάσεις αστοχίας