Το πιο κρίσιμο στοιχείο σε ότι αφορά την αντοχή ενός κτιρίου σε περίπτωση σεισμού είναι οι συνδετήρες, οι οποίοι πρέπει να κατασκευάζονται και να τοποθετούνται σύμφωνα με όλες τις αντισεισμικές προδιαγραφές. Για παράδειγμα, στο σεισμό της 7.9.1999 στην Αττική δεν θα κατέρρεε σχεδόν κανένα κτίριο, αν υπήρχαν συνδετήρες που να καλύπτουν τις σημερινές αντισεισμικές προδιαγραφές, ούτε θα πάθαινε καμιά σοβαρή ζημιά το 80% των κτιρίων, των οποίων ο σκελετός παρουσίασε σοβαρά προβλήματα.
Οι συνδετήρες αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της ποιότητας και της αντισεισμικής αντοχής των κτιρίων.
Τρεις είναι οι κυριότερες παράμετροι αξιοπιστίας του συνδετήρα:
α. Τα κατάλληλα άγκιστρα στα άκρα του. Αυτά είναι εντελώς απαραίτητα για την εξασφάλι-ση της λειτουργίας του συνδετήρα ειδικά στην περίπτωση πολύ ισχυρού σεισμού, κατά τον οποίο δημιουργείται αποφλοίωση του σκυροδέματος, οπότε ο μόνος μηχανισμός αγκύρωσης που παραμένει είναι τα άγκιστρα.
β. Η διάμετρος καμπύλωσης στις γωνίες. Η κάμψη των συνδετήρων πρέπει να γίνεται σε πείρο διαμέτρου τουλάχιστον 4Ø, δηλαδή για Ø 10 πρέπει να είναι D = 40 mm.
γ. Η αναγκαία απόσταση ανάμεσα στα σκέλη κλειστού συνδετήρα. Αυτά πρέπει να έχουν μέγιστη απόσταση μεταξύ τους 200 mm (π.χ. μια κολόνα 500x500 χρειάζεται τρεις συνδετήρες σε κάθε στρώση).
Αν σε ένα υποστύλωμα τοποθετηθούν 10% λιγότερες ράβδοι, η αντοχή του υποστυλώματος θα είναι περίπου 10% μικρότερη. Αν όμως αφαιρέσουμε έστω και ένα μόνο ενδιάμεσο συνδετήρα στο ίδιο υποστύλωμα, η αντοχή του μπορεί να μειωθεί ακόμη και 50%, επειδή διπλασιάζεται το μήκος λυγισμού των ράβδων που το τσέρκι αυτό θα περίβαλε.
Ο τρόπος με τον οποίο αστοχούν τα υποστυλώματα κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι πάντοτε ο ίδιος:
α. Αποδιοργανώνεται η κεφαλή, ή ο πόδας του υποστυλώματος με το άνοιγμα των συνδετήρων.
β. Μόλις λυθούν οι συνδετήρες, λυγίζουν τα κολονοσίδερα και αποδιοργανώνεται το σκυρόδεμα.
Αυτός ο τρόπος αστοχίας δεν συμβαίνει μόνο στις κολόνες που κατασκευάστηκαν παλιά και έχουν λίγα σίδερα. Συμβαίνει το ίδιο ακριβώς και στις κολόνες που έχουν πολλά σίδερα, εφόσον όμως αυτές δεν κατασκευάζονται με τις σωστές προδιαγραφές, δηλαδή:
α. με επάρκεια συνδετήρων, εξωτερικών και εσωτερικών,
β. με σωστούς, αντισεισμικούς, συνδετήρες.
Σε όλο τον κόσμο, έστω και αν έχουν πολλά σίδερα οι κατασκευές, ο λόγος για τον οποίο αυτές καταρρέουν είναι ο ίδιος, η έλλειψη δηλαδή σωστά κατασκευασμένων και τοποθετημένων συνδετήρων.
Κατά τη διάρκεια ενός σεισμού ασκούνται πολύ υψηλές δυνάμεις τόσο στο σκυρόδεμα όσο και στις ράβδους οπλισμού. Οι δυνάμεις αυτές αναγκάζουν το σκυρόδεμα να διογκωθεί πλευρικά και τις ράβδους οπλισμού να λυγίσουν και τελικά να σπάσουν.
Η αντισεισμικότητα των δοκών, και ιδιαίτερα των υποστυλωμάτων, εξαρτάται κυρίως από τους συνδετήρες. Αυτοί εξασφαλίζουν την περίσφιγξη των κολονοσίδερων που περιβάλλουν και τη συγκράτηση του σκυροδέματος που τείνει να σπάσει λόγω πλευρικής διόγκωσης. Αν μάλιστα οι συνδετήρες δεν είναι καλά κλειστοί, ανοίγουν ακόμη και σε μικρής έντασης σεισμούς.
Τα υποστυλώματα αστοχούν, κατά κανόνα, λόγω θραύσης των κολονοσίδερων τα οποία λυγίζουν. Όταν η περίσφιγξη είναι σωστή, το μήκος λυγισμού είναι ίσο με την απόσταση των συνδετήρων, ενώ, όταν τα τσέρκια δεν κλείνουν σύμφωνα με τον Κανονισμό, το μήκος λυγισμού μπορεί να γίνει στον κρίσιμο χρόνο του σεισμού διπλάσιο ή τριπλάσιο της απόστασης των συνδετήρων.